آمریكا نمی‌تواند دمكراسی را در جهان به پیش براند|الگوی اقتصادی آمریكا خریدار ندارد

به گزارش نما ،سایت تحلیلی فارین پالیسی اخیرا مقاله ای با قلم «اما اشفورد» با عنوان «آمریکا نمی تواند دموکراسی را در جهان به پیش براند» منتشر نمود. ترجمه متن مقاله در ادامه می آید.

جوک ها تا وقتی خنده دارند که اتفاق نیفتند. چه می شد اگر روزنامه نگاران آمریکایی به همان شیوه ای که درباره دیگر کشورها می نویسند سیاست ایالات متحده را نیز به سخره بگیرند؟ اتفاقات روز چهارشنبه تصاویر بوریس یلتسین در بالای تانک، بهار عربی و خیابان های ونزوئلا را به ذهن متبادر می کند.

آمریکا حالا تبدیل به همان چیزی شده که روزگاری رهبران ایالات متحده آن را نکوهش می کردند: یک دموکراسی ضعیف قادر نیست جلوی خشونت و خونریزی ناشی از آسیب های گذار قدرت از یک رهبر به رهبر دیگر را بگیرد.

اکنون این پرسش پیش روی ماست که آیا ایالات متحده می تواند به گسترش دموکراسی و حقوق بشر در خارج از مرزها ادامه دهد و آیا این مسئله بر توانایی آمریکا در میدان قدرت های بزرگ با چین تاثیر می گذارد یا نه.

سیاست داخلی ایالات متحده نیز به لطف چندین دهه سوء استفاده حزبی تضعیف شده است. اگرچه بسیاری از نهادها تا به حال مقاوم بوده اند اما هیچ تضمینی وجود ندارد که آنها همچنان در آینده تاب بیاورند. تقریبا تنها نهادی که اعتماد مردم آمریکا را بر می انگیزد ارتش است که آن پیامدهای نگران کننده خود را به همراه دارد.

ایالات متحده به شدت از تعاملات جهانی سود می برد. با این حال، بحران چند روز گذشته کاستی محوری سیاست خارجی ایالات متحده را نشان می دهد: اهداف بلندپروازانه سیاست خارجی به روشنی با واقعیت های سیاست داخلی و اختلال عملکرد اقتصادی کشور همخوانی ندارد. آمریکایی ها حتی نمی توانند مشکلات کشور خودشان را حل کنند، پس چگونه می توانند بازگشت مسئولیت پذیری آمریکا در صحنه جهانی را مدیریت کنند.

بازنگری عمده در سیاست خارجی، رویکردی فروتنانه نسبت به جهان و تلاش برای حل مشکلات واقعی در اثر ناکارایی های داخلی، آن چیزهایی هستند که ایالات متحده در مرحله کنونی به آنها نیاز دارد.

رخداد روز چهارشنبه دو مشکل ویژه را برای ایالات متحده بدتر می کند: احتمال احتیاط دیگر کشورها از هر گونه تعهد الزام آور یا همکاری عمیق با ایالات متحده را افزایش می دهد. دوم، احتمال اینکه دیگر کشورها ایالات متحده را بیش از آن یک گزینه ثبات ساز در نظم بین الملل ببیند به مانند یک عامل خطرساز بنگرند، افزایش می یابد.

از سال ۲۰۰۱ به بعد ایالات متحده به بی ثباتی های خاورمیانه و بحران پناهندگان اروپا کمک کرده است. سیاست های تحریمی آمریکا اغلب پرهزینه و مورد پسند نبوده است. سیاست های داخلی نیز رفته رفته بی نظم تر و غیر دموکراتیک تر شده است. اینها خطراتی است که سایر کشورها به راحتی آن را بر نمی تابند.

اکنون جامعه سیاست خارجی واشنگتن با هراس درباره اقتدار اخلاقی و رقابت قدرت های بزرگ با این پرسش روبروست که آیا ایالات متحده قادر خواهد بود اجلاس موفقیت آمیز دموکراسی ها را در بهار امسال برگزار کند یا نه. نخبگان واشنگتن باید از خود بپرسند که آیا زمان تغییر اولویت ها فرا نرسیده است؟
بازار